Πάει σχεδόν μια εβδομάδα μετά το τελευταίο τασκ του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος στο Μεξικό και η σιωπή αυτής της εβδομάδας ήταν ανεξήγητη όσο και εκκωφαντική.
Τα συναισθήματα όλων μας μετά το αρχικό μούδιασμα για το ατύχημα του Απόστολου είναι κοινά και συμπυκνώνονται στο να γίνει απολύτως καλά και να επαναπατριστεί γρήγορα.
Ευχόμαστε το καλύτερο και είμαστε εδώ για να υποστηρίξουμε οποιαδήποτε προσπάθεια κι αν απαιτηθεί.
Η ψυχή μας και η σκέψη μας είναι ακόμα στο Μεξικό. Καλή ανάρρωση και γρήγορη επιστροφή!
Ακολουθεί η περιγραφή της εναέριας σύγκρουσης όπως την έζησε και την περιγράφει ο Mark Hayman στο blog του στο cross country magazine :
The Final Furlong
Well we’ve come to the end of the 11th Paragliding World Champs.
I’ve just got back from the closing ceremony and need some kip so I’ll just report briefly here that Andy Aebi from Switzerland won the event to become World Champion and Elisa Houdry from France becomes the Female World Champion.The Czech Republic won the Team event with us chaps from the UK coming a creditable 4th just behind Italy and Slovenia but well ahead of some of the ’superstar’ nations like France and Germany. I think we can hold our heads reasonably high with this performance.
My team mates Russ, Jamie and Mark were 12th, 22nd and 91st whilst I came 48th. Kirsty was 14th in the female event.
Today was a strange one to finish on with the first really stable conditions making it very rough and tumble in the early thermals only to be replaced with a complete lack of any lift on the first major crossing meaning about half the leaders landed. This could have changed everything on the score board but the task was cancelled as 2 helicopters had to be called to deal with accidents.
I was involved in one of these when another pilot who was either over-stressed with the crowded thermal conditions or just being very aggressive decided to fly straight into me in a thermal. With a whole gaggle of pilots on my right and nowhere to go I was forced to watch open mouthed as he flew into me from the left and the world went instantly grey. Axis Mercury Grey to be exact. Before I’d even thought of grabbing for the reserve handle I’d somehow managed to wriggle myself out of the fabric of his glider and came free with a loud bang and ripping of sail cloth and snapping lines. After getting my glider flying again and checking for damage or broken kit (there wasn’t any) I looked over the side of my harness to see my assailant falling to Earth under a stricken and torn paraglider. He threw his reserve but unfortunately fell from the tree he landed in and has been helicoptered to Mexico City but I’m told he’ll mend and it’s not very serious - a broken hip and leg, maybe.
Riding in the back of the retrieve truck in the late afternoon sun and watching the quiet, rural Mexican life go past it seemed odd to reflect on the turmoil, battle and fulfilment or dashing of dreams that had been going on in the sky above for the past two weeks.
But for now I must sleep, probably to dream about being wrapped up in a giant handkerchief and thrown down and down into the breathy green maw of the forest far below…
More tomorrow…
Mark H
πηγή: http://www.xcmag.com/blogs/mark-hayman/2009/02/2302/
Ακολουθεί η περιγραφή της εναέριας σύγκρουσης όπως την έζησε και την περιγράφει ο Mark Hayman στο blog του στο cross country magazine :
The Final Furlong
Well we’ve come to the end of the 11th Paragliding World Champs.
I’ve just got back from the closing ceremony and need some kip so I’ll just report briefly here that Andy Aebi from Switzerland won the event to become World Champion and Elisa Houdry from France becomes the Female World Champion.The Czech Republic won the Team event with us chaps from the UK coming a creditable 4th just behind Italy and Slovenia but well ahead of some of the ’superstar’ nations like France and Germany. I think we can hold our heads reasonably high with this performance.
My team mates Russ, Jamie and Mark were 12th, 22nd and 91st whilst I came 48th. Kirsty was 14th in the female event.
Today was a strange one to finish on with the first really stable conditions making it very rough and tumble in the early thermals only to be replaced with a complete lack of any lift on the first major crossing meaning about half the leaders landed. This could have changed everything on the score board but the task was cancelled as 2 helicopters had to be called to deal with accidents.
I was involved in one of these when another pilot who was either over-stressed with the crowded thermal conditions or just being very aggressive decided to fly straight into me in a thermal. With a whole gaggle of pilots on my right and nowhere to go I was forced to watch open mouthed as he flew into me from the left and the world went instantly grey. Axis Mercury Grey to be exact. Before I’d even thought of grabbing for the reserve handle I’d somehow managed to wriggle myself out of the fabric of his glider and came free with a loud bang and ripping of sail cloth and snapping lines. After getting my glider flying again and checking for damage or broken kit (there wasn’t any) I looked over the side of my harness to see my assailant falling to Earth under a stricken and torn paraglider. He threw his reserve but unfortunately fell from the tree he landed in and has been helicoptered to Mexico City but I’m told he’ll mend and it’s not very serious - a broken hip and leg, maybe.
Riding in the back of the retrieve truck in the late afternoon sun and watching the quiet, rural Mexican life go past it seemed odd to reflect on the turmoil, battle and fulfilment or dashing of dreams that had been going on in the sky above for the past two weeks.
But for now I must sleep, probably to dream about being wrapped up in a giant handkerchief and thrown down and down into the breathy green maw of the forest far below…
More tomorrow…
Mark H
πηγή: http://www.xcmag.com/blogs/mark-hayman/2009/02/2302/
Σημείωση : Είναι αυτονόητο ότι αυτή η περιγραφή στο xcmag αφορά αποκλειστικά την οπτική γωνία με την οποία την είδε, την κατάλαβε και τον τρόπο με τον οποίο την περιέγραψε ο Mark Xayman.
Δείτε επίσης σχετικα: http://paragliding-giotar.blogspot.com/
Και τη σελίδα των φίλων στο facebook - Apostolos Mavrothalassitis get well soon!!:http://www.facebook.com/profile.php?id=1284097006&ref=name#/group.php?gid=70110580766&ref=mf
----------------------------------------------------------
Προσθήκη: 12/3/08 Νεότερη ανάρτηση - Καλά Νέα από τον Απόστολο..! : http://drflight.blogspot.com/2009/03/apostolos-mavrothalassitis-get-well.html
Προσθήκη : 23/3/09 : Επέστρεψε στην Ελλάδα ο Απόστολος και είναι καλά! http://drflight.blogspot.com/2009/03/blog-post_23.html
Δεν είναι σιωπή αλλά ‘δημοκρατικό’ φίμωτρο. Τα post εξαφανίζονταν πριν καλά καλά διαβαστούν. Θες ενημέρωση κύριε? Τι το θες το φόρουμ. Πάρε τηλέφωνο τον φίλο του φίλου, τους φίλους να ενημερωθείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατανοητό και το 'δημοκρατικό φίμωτρο', μερικοί όμως ενδιαφερόμαστε για τον Αποστόλη αλλά δεν έχουμε κάποιο τρόπο επικοινωνίας με Μεξικό ούτε θέλουμε να ενοχλήσουμε τους δικούς του σ' αυτή τη δύσκολη στιγμή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτέλιος
Πραγματικά αυτό το ατύχημα έγινε μάλλον σε ένα από τα πιο απομακρυσμένα σημεία του πλανήτη που θα μπορούσε να γίνει. Και το όλο σκηνικό όπως διαμορφώθηκε συνιστά την επιτομή μιας μεγάλης ατυχίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω αυτό το κομμάτι της ατυχίας να τελείωσε για τον Αποστόλη, και κυρίως ελπίζω ότι αυτή η ταλαίπωρη χώρα και οι λειτουργοί της να φανούν αντάξιοι των προσδοκιών για μια φορά -γιατί εκεί δείχνει να παίζεται το παιχνίδι- και ύστερα, μιας και απ' ότι φαίνεται δεν φταίνε, ας ψάξουν να βρουν τους υπεύθυνους στα πιο κάτω κλιμάκια (ΕΛΑΟ) και να δούμε αν δήλωσαν την αποστολή Εθνικής Ομάδας στο εξωτερικό ως ώφειλαν, για να τύχει εκτός των άλλων και της κρατικής κάλυψης που θα χρειαστεί όταν συμβεί μια στραβή σαν αυτή.
Που στο τέλος τέλος με τα στατιστικά των διεθνών αγώνων δεν ήταν απίθανο κάποια στιγμή να συμβεί.
Όσον αφορά το μάλλον αντι-δημοκρατικό φίμωτρο στο φόρουμ, τί να πω,κρίμα να μην υπάρχει έστω μια πιο επίσημη και έγκυρη ενημέρωση.
Ειδικά για τους στενούς φίλους πρέπει να είναι πολύ δύσκολο. Εμείς όλοι γι΄αυτό το στηρίξαμε το φόρουμ και δεν πρέπει να είναι μόνο για ανέκδοτα και γέλια και χαρές γιατί δυστυχώς παραπέντε είναι όλο το πακέτο..
Περιμένουμε ένα καλό νέο από τον Αποστόλη..
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτα από όλα το κυριότερο είναι να επιστρέψει γρήγορα ο Αποστόλης και να γίνει καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο στον Βαγγέλη αλλά και σε όλους όσους θέλουν να δημοσιεύσουν τις ευχές τους για την υγεία του φίλου μας.
Καλά όλα αυτά που λέτε και συμφωνώ στα περί δημοκρατίας και ενημέρωσης, άλλωστε δεν έχει φιμωθεί κανείς στο παρελθόν. Όταν όμως από το οικογενειακό περιβάλλον και από το στενό φιλικό έχει ζητηθεί να μην εμφανιστούν συζητήσεις online και ειδικά να σταματήσουν όσες ξεκίνησαν νομίζω ότι ο σεβασμός στην επιθυμία αυτή είναι αυτονόητος. Αν όσα γράφτηκαν αφορούσαν ευχές και μόνο νομίζω ότι δεν θα υπήρχε πρόβλημα.
Στην Ελλάδα είμαστε όλοι δικαστές και κριτές χωρίς καν να ξέρουμε τα γεγονότα.
Γεια σου Γιάννη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ που επισκέφτηκες το blog μου. Αυτή τη φορά σε φιλοξενώ εγώ λοιπόν..
''Πρώτα από όλα το κυριότερο είναι να επιστρέψει γρήγορα ο Αποστόλης και να γίνει καλά.''
Εδώ σαφώς συμφωνούμε..
''Μπράβο στον Βαγγέλη αλλά και σε όλους όσους θέλουν να δημοσιεύσουν τις ευχές τους για την υγεία του φίλου μας.''
Καταλαβαίνεις κι εσύ ότι κανένας δεν στέλνει ευχές σε τέτοιες περιπτώσεις για να πάρει κάποιου είδους ΄μπράβο΄. Αυτό συμβαίνει τόσο εδώ όσο και στη σχετική σελίδα του facebook όπου οι ευχές στον Απόστολο δίνονται απλόχερα.
''Όταν όμως από το οικογενειακό περιβάλλον και από το στενό φιλικό έχει ζητηθεί να μην εμφανιστούν συζητήσεις online και ειδικά να σταματήσουν όσες ξεκίνησαν νομίζω ότι ο σεβασμός στην επιθυμία αυτή είναι αυτονόητος.''
Φυσικά και είναι αυτονόητος ο σεβασμός σε μια τέτοια επιθυμία, αρκεί βέβαια να την ξέρεις.
Μέχρι στιγμής όμως δεν έχω δει να υπάρχει κάποια τέτοια ανακοίνωση στο φόρουμ αφού όπως λες είχες τη συγκεκριμένη πληροφόρηση.
Κι εκείνος είναι κυρίως ο χώρος όπου όλοι ψάχνουμε να μάθουμε έστω και το παραμικρό.
Αν μου επιτρέπεται να πω μια γνώμη αυτό συνιστά μια κάποια παράλειψη και έρχεται και σε κάποια σύγκρουση με αυτό που λές. Γιατί λόγω ακριβώς αυτής της παράλειψης και της άγνοιας που κατ΄επέκταση υπήρχε, ξεκίνησαν τουλάχιστον τρία διαφορετικά θέματα και κατόπιν διαγράφηκαν (δεν ξέρω μήπως μου διαφεύγει και κάποιο άλλο).
''Αν όσα γράφτηκαν αφορούσαν ευχές και μόνο νομίζω ότι δεν θα υπήρχε πρόβλημα.''
Θα μπορούσατε φυσικά να το είχατε ζητήσει και αυτό. Το ξέρεις ότι όλοι θα το σέβονταν. Αν κάποιος δεν το σεβόταν διόρθωνες ή διέγραφες μόνο το δικό του μήνυμα.
''Στην Ελλάδα είμαστε όλοι δικαστές και κριτές χωρίς καν να ξέρουμε τα γεγονότα.''
Πρέπει να είναι πολοστή φορά που το ακούω να το λες αυτό. Μία λύση υπάρχει. Να μην κρατάμε μυστικά τα γεγονότα.
ΥΓ. Τουλάχιστον έγραψε μερικές γραμμές και η ίδια η Emily στο facebook και μπορεί κάποιος να μάθει πως περίπου είναι η κατάσταση τώρα.
Ευχόμαστε πάντα για τα καλύτερα..