Ο Σωκράτης Καραβίδας νίκησε την αναπηρία με το μονοκινητήριο αεροπλάνο του, αλλά παλεύει ακόμη με την ελληνική νοοτροπία
Η τελευταία εντυπωσιακή ενέργεια στο αεροδρόμιο Ιωαννίνων ήταν η μετονομασία του σε «Βασιλεύς Πύρρος» για «να μην μας προλάβουν οι Αλβανοί». Αυτή ήταν όλη κι όλη η αγωνία και η προτεραιότητα. Έκτοτε όσα αντικρίζει ο επισκέπτης μάλλον τον θλίβουν. Η Aegeanτα μάζεψε και έφυγε, τα έργα για την επέκταση του αεροδρομίου έχουν βαλτώσει, το ωράριο λειτουργίας είναι προβληματικό. Εκεί δηλαδή που συζητούσαμε για ανάπτυξη φτάσαμε στο σημείο το αεροδρόμιο να συντηρείται από τις πτήσεις της Ολυμπιακής. Μέρες 1980…
Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που θέλουν το αεροδρόμιο ως μέρος της καθημερινότητάς τους. Ο αεραθλητισμός είναι μάλλον άγνωστη έννοια στην Ήπειρο, αλλά για κάποιους συμπολίτες αποτελεί τρόπο ζωής. Για τον Σωκράτη Καραβίδα μάλιστα είναι ένα μήνυμα ζωής. Ο ίδιος λάτρης του αεραθλητισμού είχε ένα δυστύχημα με αλεξίπτωτο πλαγιάς. «Το 2004 έπεσα με το αλεξίπτωτο πλαγιάς. Τα πέλματα μου παρέλυσαν. Επέστρεψα στην αγάπη μου για τα αεροπλάνα, αφού μέχρι το 2004 πετούσα με ανεμόπτερα» λέει ο κ. Καραβίδας στον «Η.Α.».
Γραφειοκρατία εδάφους
Η αγάπη του για το άθλημα τον οδήγησε στη σχολή χειριστών από την οποία πήρε το πτυχίο του χειριστή πιλότου αεροπλάνου όντας ήδη ανάπηρος. Οι εξετάσεις γίνονται στο υπουργείο Μεταφορών όπου συγκεντρώνονται μαθητές απ’ όλη την Ελλάδα. Το κόστος του πτυχίου ανέρχεται στα 2.500 ευρώ.
Οι δυσκολίες που θα αντιμετώπιζε εμφανίστηκαν μετά τη σχολή και όχι πάντως πάνω στο αεροπλάνο. Ήρθαν στο έδαφος λόγω της γραφειοκρατίας. Ο κ. Καραβίδας περιγράφει τα προβλήματα που αντιμετώπισε: «Στην Ελλάδα δεν υπήρχε προηγούμενο με εκπαιδευμένο ανάπηρο πιλότο. Οι αερολιμενικοί υπάλληλοι στα Γιάννενα δεν δεχόντουσαν ότι είμαι τυπικά επαρκής για να πετάω. Άρχισαν να απευθύνουν διαρκώς ερωτήματα στην Κεντρική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας για να εξακριβώσουν ότι τα χαρτιά μου ήταν εντάξει. Παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις των υπηρεσιών εξακολουθούσαν να με αντιμετωπίζουν με καχυποψία».
Με το δικό του μονοθέσιο
Τα προσκόμματα δεν εμπόδισαν τον ερασιτέχνη πιλότο να πάρει το πρώτο του μονοθέσιο αεροπλάνο την περασμένη άνοιξη. Το κόστος του ιταλικού «Moni» είναι 8.500 ευρώ, ζυγίζει 150 κιλά και το έφερε ο ίδιος, από το έδαφος όμως, μέσω της Ανκόνα στην Ιταλία, κουβαλώντας το με τρέιλερ.
«Με τον κινητήρα σε λειτουργία ανεβαίνω μέχρι 10.000 πόδια, τρία χιλιόμετρα δηλαδή. Από το ύψος αυτό και μετά σβήνω τη μηχανή. Εκεί αναλαμβάνουν τα μεγάλα φτερά και πετάω με τον άνεμο. Πιάνεις τα ανοδικά ρεύματα και κινείσαι μέσα σε απόλυτη ησυχία. Η εμπειρία είναι μοναδική» λέει ο κ. Καραβίδας. Με το μονοθέσιο βρίσκεται κανείς σε μισή ώρα πάνω από τις ακτές στα Σύβοτα. Εξαρτάται όμως από πού θα ξεκινήσει. Γιατί δυστυχώς ο κ. Καραβίδας αναγκάζεται να βρει διάδρομο προσγείωσης και απογείωσης σε γειτονικούς νομούς. «Νοικιάζω αεροπλάνο και πάω στο Μεσολόγγι, στο Άκτιο ή το Αγρίνιο. Στην Αιτωλοκαρνανία υπάρχουν στρατιωτικά, δημοτικά και πολιτικά αεροδρόμια. Λειτουργούν ακόμη αερολέσχες οργανωμένες με δεκάδες άτομο προσωπικό» λέει ο ίδιος.
Δεν είναι τυχαία η αναφορά του στις οργανωμένες αερολέσχες. Ο «Η.Α.» σε ανύποπτο χρόνο είχε κάνει αφιέρωμα στις τοπικές αερολέσχες που είναι ουσιαστικά σφραγίδες χωρίς οργάνωση και χωρίς να εξυπηρετούν ούτε καν τον εθελοντικό τους σκοπό σε πυρκαγιές κ.λπ.
Αεροδρόμιο με την ώρα
Το αεροδρόμιο Ιωαννίνων δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τους ερασιτέχνες πιλότους, αφού ανοίγει μόνο όταν υπάρχουν πτήσεις της Ολυμπιακής.
«Στην Ελλάδα έχω δεκάδες φίλους με αεροπλάνα. Θέλουνε να έρθουνε στα Γιάννενα αλλά δεν τους βολεύει το ωράριο αεροδρομίου. Ανοίγει δύο ώρες το πρωί και δύο ώρες το απόγευμα» λέει ο κ. Καραβίδας. Συμπληρώνει μάλιστα ότι οι ερασιτέχνες πιλότοι ιδιωτικών αεροσκαφών από το εξωτερικό είναι τουρίστες υψηλού επιπέδου που αφήνουν πολλά χρήματα στις επισκέψεις τους. Ο κ. Καραβίδας προτείνει την αξιοποίηση του αεροδρομίου Κατσικά. Αν ο χώρος πάρει άδεια ως πεδίο προσγείωσης, μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης για όσους αγαπάνε τον αεραθλητισμό.
--------------------------
Πηγή: Ηπειρωτικός Αγών
Δυστυχως απεναντι μου δεν ειχα μονο τους υπαλληλους της ΥΠΑ,αλλα και αρκετους ....."αεραθλητες" των σωματειων των Ιωαννινων που υποστηριζουν οτι δεν πρεπει να πεταω επειδη ειμαι αναπηρος!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή