Η Τρίτη από ότι φαίνεται ήταν επική ημέρα και πολλά από τα παιδιά που πέταξαν μου είπαν ότι έκαναν αν όχι την καλύτερη, μια από τις καλύτερες πτήσεις της ζωής τους. Κάποιοι έπιασαν πολύ εύκολα την κορυφή του Παναχαικού και κάποιοι άλλοι σουλατσάριζαν στα 1400 μέτρα σε όλο το μήκος της πεδιάδας στις παρυφές της Πάτρας. Δυστυχώς την Τρίτη κάποιοι άλλοι δούλευαν κι εγώ ήμουν μέσα σε αυτό το γκρουπ..
Την Τετάρτη ο καιρός ήταν πάλι πολύ καλός. Δεν έδινε όμως και πολύ ύψος. Με το ζόρι πιάναμε κάτι επάνω από τα εννιακόσια μέτρα. Αλλά και πάλι κράταγε σχεδόν παντού και τελικά κατέληξε να πετάμε με τις ώρες. Πρέπει να πέταξαμε πάνω από δύο ώρες σχεδόν όλοι, με μικρές διαδρομούλες στην γύρω περιοχή.
Μερικές φωτογραφίες που έχω βγάλει είναι από το τελείωμα σχεδόν της ημέρας. Όταν όλοι είχαμε χορτάσει και ο καιρός είχε ηρεμήσει τόσο που πετούσαμε με τα χέρια ''αμολυτά''..
Δείτε τις φωτογραφίες..
click to enlarge
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε το εδώ..!: