Τι μου θύμησες τώρα βρε συ Αντώνη..
Τότε που πιτσιρίκια πολύ μικρά ακόμα, ανεβαίναμε τα μονοπάτια, για το Μοναστήρι του Ομπλού, πηγαίναμε στα Αλώνια, το μεγάλο το πολύ γνωστό μας με τα πλατάνια που είναι ψηλότερα και το μικρό λίγο πιο χαμηλά που τώρα έχει κλείσει σχεδόν το μονοπάτι του.
Πηγαίναμε στο Μοναστήρι για κέρασμα και παίρναμε κάτι μεγάλα κυάλια που είχε ο πολύ γνωστός σε όλους μας και σήμερα π.Γερμανός. Παίρναμε το μονοπάτι για την βόρεια πλευρά περνώντας από το μικρό νεκροταφείο των μοναχών του Μοναστηριού και το μικρό παρεκλήσι και φτάναμε στα παγκάκια, δύο μικρά πέτρινα πεζουλάκια στην πλευρά που κοιτάζει τον Παναχαικό. Χαζεύαμε την Πάτρα και το βουνό απέναντι με τα κυάλια, αφουγκραζόμαστε τους ήχους της πόλης και λέγαμε να μπορούσαμε να πετάξουμε..
Ναι το ξέρω λάθος σημείο διαλέξαμε, είμασταν λίγο υπήνεμοι εκεί, αλλά εκτός του ότι δεν το ξέραμε, τότε ακόμα δεν είχε φτιαχτεί και ο δρόμος που περνά από την μπροστινή δυτική πλευρά του βουνού. Αυτός φτιάχτηκε κάπου στα τέλη της δεκαετίας του '80 κυρίως για σκοπούς πυρασφάλειας και λίγο καιρό μετά άρχισε και η διάνοιξη της πρώτης μικρής απογείωσης από τα πρώτα μέλη της Λέσχης που μέχρι τότε δραστηριοποιούνταν στον Παναχαικό και στο Σαντομέρι.
Σαν πολλά είπα μου φαίνεται πάλι, σας αφήνω να απολαύσετε τις φωτογραφίες που μας έστειλε ο Αντώνης από τα μονοπάτια του Ομπλού.
-------------------------------------------------------
Όλες οι φωτογραφίες είναι από χθες Μ. Δευτέρα.
Ευχαριστούμε πολύ τον Αντώνη ''skifun'' για τις φωτογραφίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε το εδώ..!: