Μια νέα εποχή Ανεμοπορίας ξεκίνησε στο Αγρίνιο!

http://www.edessaglidingclub.gr

ΠΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ Ή..... ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ ΑΝΕΜΟΠΟΡΙΑΣ 

ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ ΑΝΕΜΟΠΟΡΙΑΣ

του Θάνου Παπαντωνόπουλου
Εδώ και καιρό έχει ξεκινήσει μία προσπάθεια από ανθρώπους με κέφι και όρεξη με μοναδικό όνειρο να ανθίσουν και πάλι την ανεμοπορία στην πόλη του Αγρινίου.
Το Αγρίνιο έχει ιστορία στην ανεμοπορία που πηγαίνει πίσω αρκετά χρόνια που για κάποιους λόγους όμως σταμάτησε ξαφνικά.
Στις 8 Μαΐου 2013 το όνειρο αυτών των ανθρώπων έγινε πραγματικότητα. Μετά από πολύ αγώνα, προσπάθεια και πολύ υπομονή επιτέλους ανεμόπτερα ξαναπέταξαν από το αεροδρόμιο του Αγρινίου. Η Ανεμολέσχη της Έδεσσας φυσικά πιστή πάντα στην παράδοση της και στον καταστατικό σκοπό της που είναι η μεταλαμπάδευση της ανεμοπορίας δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτή την προσπάθεια και ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα όπως έχει κάνει τόσες φορές και στο παρελθόν και με άλλες λέσχες όπως της Κρήτης στο Τυμπάκι και της Κομοτηνής .
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή….
Η μέρα ξεκίνησε από νωρίς. Ήδη την προηγούμενη το SX-170 είχε ταξιδέψει ρυμουλκούμενο από την Αθήνα προκειμένου να έρθει στο Αγρίνιο πραγματοποιώντας πτήση ρυμουλκήσεως με διάρκεια 01h45min . Μερικές εβδομάδες πριν είχε προηγηθεί η οργάνωση αυτής της πτήσεως, αλλά και οι υπόλοιπες λεπτομέρειες όπως η άφιξη της ΜΕΑ από την Γερμανία στο Αγρίνιο και η προετοιμασία του εξοπλισμού για την πρώτη επίσημη ημέρα πτήσεων. Ο Νίκος Κατσίρας , ο Σπύρος ΣΙάμος, ο Κώστας Οικονόμου και τα υπόλοιπα παιδία του Αγρινίου με την καθοδήγηση του Μιχάλη Πουλικάκου είχαν φροντίσει τα πάντα μέχρι την παραμικρή τους λεπτομέρεια.
Ο ήλιος είχε πια ανατείλει την Τρίτη και όλα έδειχναν ότι ο ουρανός -σύμμαχος της προσπάθειας των παιδιών- επεφύλασσε μία θερμή υποδοχή. Ωρα 0830 και ο κόσμος και οι εμπλεκόμενοι στις πτήσεις συμπεριλαμβανομένου και του γράφοντος είχαμε ξεκινήσει ήδη να καταφθάνουμε στο αεροδρόμιο. Μεγάλη κινητικότητα αστεία χαμόγελα όμορφη ατμόσφαιρα αλλά στα μάτια όλων μπορούσε κανείς να διαβάσει την υπερδιέγερση και την λαχτάρα να προετοιμαστούν όλα στην εντέλεια και να μην μείνει ούτε η παραμικρή λεπτομέρεια. Ο Κώστας Rheining – έμπειρος ανεμοπόρος από την Ανεμολέσχη Αθηνών επί σειρά ετών εκπαιδευτής και με πολλές περγαμηνές- ήταν υπεύθυνος ημέρας ο οποίος ήταν επιφορτισμένος με τα καθήκοντα του υπεύθυνου ημέρας. Ο Τάκης Παπαζώης από την Ανεμολέσχη Έδεσσας εμπειρότατος ανεμοπόρος με μεγάλη εμπειρία στις έλξεις ανεμοπτέρων με Βίντσι και εξεταστής αέρος επί σειρά ετών στην Έδεσσα και αυτός βρισκόταν εκεί για να βοηθήσει και να παρέχει τις γνώσεις του. Η ομάδα του Αγρινίου δεν άφησε τίποτα στην τύχη και είχε φροντίσει πολλές μέρες πριν να συγκεντρώσει όσους περισσότερους έμπειρους ανεμοπόρους γίνεται με σκοπό η προσπάθεια να στεφθεί με επιτυχία.
Ωρα 0945 και όλα πιά είχαν ετοιμαστεί. Η ομάδα πτήσεων είχε πια σχηματισθεί αποτελούμενη από βιντσιέρηδες, πιλότους και προσωπικό εδάφους και αφού έγιναν όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι προ πτήσεως ξεκίνησε η ρυμούλκηση του ανεμοπτέρου στο ένα άκρο του διαδρόμου και η τοποθέτηση της ΜΕΑ στην άλλη. Η αδρεναλίνη για τους περισσότερους από μας είχε αρχίσει ήδη να κορυφώνεται και η προσμονή ήταν έντονη να δούμε όλοι το ανεμόπτερο να απογειώνεται και όλα να πάνε καλά. Ο Τάκης Παπαζώης με τον γράφοντα ήμασταν επιφορτισμένοι με την προετοιμασία του βιντσιού και την λειτουργία του, ενώ η υπόλοιπη ομάδα στο άλλο άκρο προετοιμαζόταν για την πρώτη πτήση που θα πραγματοποιούσε ο Κώστας Rheining μόνος του για να δοκιμάσει το βίντσι. Όλα έτοιμα και ξαφνικά μετά από προσμονή μερικών λεπτών ακούστηκε η ήρεμη (όπως ΠΑΝΤΑ) φωνή του Κώστα από το ανεμόπτερο να καλεί το βίντσι. “Βίντσι από απογείωση, είμαστε έτοιμοι. Καλέστε μας όταν είσαστε έτοιμοι για να ξεκινήσουμε”. Κοιταχτήκαμε με τον Τάκη και τα μάτια μας έκαναν έναν κύκλο σε κλάσματα δευτερολέπτων σε όλο το βίντσι και την γύρω περιοχή ερευνώντας για κάτι αόριστο το για να βεβαιωθούμε την ίστατη στιγμή ότι όλα είναι εντάξει. Ο εξοπλισμός είχε εξετασθεί ενδελεχώς αλλά η υπερδιέγερση και η τεταμένη προσοχή μας επέβαλαν μηχανικά να κοιτάξουμε γύρω γύρω. Με τον Τάκη Παπαζώη υπεύθυνο με τον ασύρματο στο χέρι και μένα στο βίντσι απαντήσαμε : “Απογείωση το βίντσι είναι έτοιμο μπορείτε να ξεκινήσετε”. Και τότε ακούστηκε η γνώριμη φράση που την ακούμε συνέχεια και είναι πια γνώριμη: “Βίντσι από ανεμόπτερο SX-170 ένα άτομο έτοιμο για απογείωση μπορείς να πάρεις τα μπόσικα” . Αυτή η φράση είναι η ένεση αδρεναλίνης στον βιντσιέρη που εκτοξεύει τις πέντε αισθήσεις στο 120% των δυνατοτήτων τους. Απαντάμε : ” OK. Ένα άτομο σας απογειώνω”. Γύρισμα το κλειδί και ακούγεται ο βρυχηθμός της καλορυθμισμένης μηχανής του βιντσιού. Θερμοκρασίες εντάξει. Εμπλοκή ταχύτητας και οπτικός έλεγχος τυμπάνου για κίνηση. Τα δευτερόλεπτα μοιάζουν με αιώνες πριν να τραβήξει το βίντσι όλα τα μπόσικα. Για 4 βασανιστικά δευτερόλεπτα το τυμπανο γυρίζει και καταπίνει όλα τα μπόσικα του συρματοσχοίνου στο διάδρομο. Ξαφνικά ένα τίναγμα. Σειέται όλο το όχημα. Όλα οκ σκέφτομαι αστραπιαία. Τέντωσε το σύρμα. Την σκέψη μου αυτή διάρκειας κλασμάτων δευτερολέπτου έρχεται να διακόψει η cool φωνή (!) από την άλλη πλευρά. “TΕΝΤΩΣΕ”. Είναι το σύνθημα έναρξης της έλξης. Το βίντσι τότε κάτω από το πόδι μου που αρχίζει να πιέζει το γκάζι αρχίζει να σείεται ολόκληρο σαν να γίνεται σεισμός 7 ρίχτερ και να ξεχύνονται τα 270 άλογα έτοιμα να καλπάσουν στο διάδρομο και να ανεβάσουν το ανεμόπτερο στους αιθέρες. Όλα οκ άλλα την τελευταία στιγμή ο Κώστας λίγα μέτρα πάνω από το διάδρομο απαγκιστρώνει. Αγωνία. Αμέσως σβήσιμο της μηχανής και φρένο στο τύμπανο. Κάτι πήγε λάθος. Αργότερα με την βοήθεια του Νίκου Κατσίρα  συνειδητοποιήσαμε ότι το βίντσι έχει 2 ταχύτητες που λόγω κατασκευαστικής ιδιοτροπίας δεν ήταν ξεκάθαρες. Η διαδικασία από την αρχή.
Ο Κώστας Rheining  υπομονετικός στο ανεμόπτερο αγόγγυστα αναμένει να ετοιμαστούμε.
Νέα προσπάθεια. Με εμπειρία τις προηγούμενες 2 η προσοχή μας ακόμα περισσότερο τεταμένη για ενδεχόμενη αναγκαστική. Η ίδια φρασεολογία επαναλαμβάνεται : “Βίντσι από ανεμόπτερο SX-170 ένα άτομο έτοιμο για απογείωση μπορείς να πάρεις τα μπόσικα” .. Απαντάμε : ”  OK. Ένα άτομο σας απογειώνω”. Τον επιλογέα στην σωστή θέση και βασανιστική αναμονή 4 δευτερολέπτων μέχρι να μαζευτούν πάλι τα μπόσικα.
“ΤΕΝΤΩΣΕ!!!ΤΡΑΒΑ!!!”. Το SX-170 ξεκινάει ακόμα μία φορά την ίδια πορεία όπως και τις προηγούμενες. Το βίντσι ουρλιάζει!!!ΤΟ ανεμόπτερο τρέχει στο διάδρομο και…. Ξεκολλάει από το τσιμέντο του διαδρόμου!!!!! Ξεπερνάει το σημείο που απαγκίστρωσε την προηγούμενη φορά . Αγωνία. Έλα!!!!Έλα!!! Έλα!!!! και …….. ΝΑΙ ανεβαίνει!!! ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ!! 300 πόδια….600 πόδια…συνεχίζει να ανεβαίνει… Η καρδιά μας φτερουγίζει. Η γνώριμη στάση του ανεμοπτέρου στην άνοδο, εικόνα γνώριμη μας από την Έδεσσα. Όλα πάνε καλά!!!! το ολόλευκο GROB μοιάζει με γλαροπούλι που περνάει πάνω από τον διάδρομο και ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά. Το γνώριμο τίναγμα από την απαγκίστρωση. Γκάζι για να μαζευτεί το αλεξίπτωτο και να κατέβει εντός διαδρόμου. Όλα οκ. Κλήση από τον ασύρματο. “Κώστα πόσο πήγες”? Βασανιστικά κλάσματα δευτερολέπτων μέχρι ο Κώστας να κοιτάξει το υψόμετρο του…….. και ακούγεται το μαγικό νούμερο…. “1200 πόδια”. Yes!!!! Yes!!!
Ικανοποίηση και χαμόγελα. Ο σκοπός για τον οποίο βρισκόμασταν όλοι εδώ επετεύχθη.
Το ανεμόπτερο πετούσε με χάρη στον αέρα. Δύο… τρείς… τέσσερεις στροφές στον αέρα και προσγείωση. ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!

Η διαδικασία αυτή επαναλήφθηκε πολλές φορές την ίδια ημέρα και ήδη περίεργοι κάτοικοι του Αγρινίου είχαν ξεκινήσει να περιφέρονται έξω από το αεροδρόμιο και να κοιτούν παράξενα το ανεμόπτερο που απογειωνόταν από το άκρο του διαδρόμου κοντά στον δρόμο. Ήταν πλέον γεγονός. Μια νέα εποχή ανεμοπορίας ξεκίνησε στο Αγρίνιο. Οι επόμενες πτήσεις που ακολούθησαν γίνονταν ακόμα πιο καλύτερες. Ο Σπύρος Σιάμος μάλιστα απόφοιτος της Σχολής μας με τον Κώστα Rheining στην 4η ή 5η πτήση της ημέρας έφτασαν τα 3000FT. Ολοι πια χαμογελούσαμε και η αδρεναλίνη από το 180% έπεσε στα λογικά πλαίσια του 95% (αν έπεφτε πιο κάτω τότε δεν θα είχε αξία !!!!!!!!).

Η Αερολέσχη Έδεσσας με τον Τάκη Παπαζώη και τον Θάνο Παπαντωνόπουλο είχε την τιμή να συμμετάσχει και να βοηθήσει όπως κάνει πάντα στο εγχείρημα και να μοιραστεί την χαρά των παιδιών στο Αγρίνιο γράφοντας ακόμα μία σελίδα στην ανεμοπορική ιστορία της χώρας μας. Να προσθέσει ένα μικρό λιθαράκι στην προσπάθεια των ανθρώπων που με κέφι και όρεξη κατόρθωσαν να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα. Να βοηθήσει η άνθηση της ανεμοπορίας στο Αγρίνιο να δρέψει επιτέλους…… καρπούς.
Τα συγχαρητήρια μας και ένα μεγάλο μπράβο αξίζουν στους :
Μιχάλη Πουλικάκο , Κώστα Ράινιγκ, Νίκο Κατσίρα, Σπύρο Σιάμο, Κώστα Οικονόμου, Σταύρο Κατσούπη και την ΑΝΛΑ.
Θάνος Παπαντωνόπουλος
 Πηγή: http://www.edessaglidingclub.gr
-----------------------------
UPDATE: 

Κι από εμάς τα πιο θερμά μας συγχαρητήρια σε όλους τους εμπλεκομένους, στους ανθρώπους που ταξίδεψαν, βοήθησαν, έδωσαν απλόχερα τη γνώση και την εμπειρία τους, μεταξύ αυτών όπως πληροφορηθήκαμε ήταν και ο ''Δάσκαλος'' των περισσότερων από εμάς ο Κώστας Καββαθάς (ίσως και χωρίς να το ξέρει και ο ίδιος το πόσα μας έχει διδάξει, το ξέρουμε εμείς όμως και αυτό φτάνει) και πολλοί ακόμα Ανεμοπόροι που όλοι έβαλαν κάτι από την ψυχή τους για να γίνει αυτό το εγχείρημα πραγματικότητα και βρέθηκαν στο Αγρίνιο όλοι μαζί, Ανεμοπόροι από ολόκληρη την Ελλάδα και φυσικά την ΑΝΛΑ και την Αερολέσχη Έδεσσας!

(Σας παρακαλούμε με την πρώτη ευκαιρία στείλτε μας φωτό βίντεο και ...τιμοκατάλογο για τους ενδιαφερομένους)

------------------------------
Δείτε ακόμα σχετικά:

Μια νέα Ανεμοπορική εποχή ξεκινά στο Αεροδρόμιο Αγρινίου!