adrenalini.tv hangliding italy - olympus. Συνέντευξη στον Άρη Εύδο!

Ο πιλότος της ιταλικής ομάδας Suan Selenati, αθλητής αιωροπτεριστής παγκόσμιας κλάσης που χρησιμοποίησε μόνο τη δύναμη του ανέμου και τη χρήση των ποδιών του για να καλύψει τα 1.500 χιλιόμετρα που χωρίζει το Zoncolan της Ιταλίας απο τον Όλυμπο, μιλάει στον Άρη Έυδο για την ξεχωριστή εμπειρία του αλλά και για το σκοπό της που δεν είναι άλλος από τον να γίνει γνωστή και δεκτή η ελεύθερη πτήση με Αετό και Αλεξίπτωτο Πλαγιάς σαν Ολυμπιακό Άθλημα στο μέλλον που έρχεται. Μαζί με τον Suan ήταν ένας ακόμα πιλότος που τον βοήθησε να επιλέξει τους καλύτερους τρόπους για να πετάξει όσο το δυνατόν περισσότερο.

Αν και δεν είναι του παρόντος δράττω την ευκαιρία να πω ότι δίπλα στον Άρη Εύδο και στον Ιταλό πιλότο βρίσκεται και ο γνωστός και αναγνωρισμένος από την παγκόσμια κοινότητα του Αλεξιπτώτου Πλαγιάς Θεσαλονικιός παραπεντάς Μανώλης Ανδρεαδάκης.  Ο Μανώλης είναι ο εμπνευστής και δημιουργός του Leonardo Live, του λογισμικού συστήματος που αφορά την ακριβή καταγραφή μίας πτήσης πάνω στον χάρτη του Google Earth ζωντανά - την ώρα που αυτή εξελίσσεται - φέρνοντας μία πραγματική επανάσταση σε τομείς όπως η ασφάλεια των πτήσεων (ακριβής εντοπισμός σε περίπτωση ατυχήματος), αλλά και η παρακολούθηση μεμονωμένων πτήσεων ή ενός ολόκληρου αγώνα ζωντανά από τον υπολογιστή μας, αλλά ακόμα και η εκπαίδευση και βελτίωση στην τεχνική αφού μπορούμε παρακολουθώντας μια μακρυνή πτήση μας στον υπολογιστή να εντοπίσουμε τυχόν λάθη που κάναμε και να τα βελτιώσουμε την επόμενη.   

H απίστευτη Διάσχιση της Πελοπονήσσου Παναχαικό - Γύθειο και το Πανελλήνιο Ρεκόρ των 173 χιλιομέτρων μέσα από την αφήγηση του Domenico!

Πάρα πολλοί φίλοι είχαν ζητήσει από τον καλό μας φίλο τον Domenico Pizzi μία μικρή περιγραφή αυτού του μεγάλου για τα παραπεντίστικα χρονικά της Ελλάδας, άθλου, την διάσχιση από άκρη σε άκρη της Πελοποννήσου από το Παναχαικό στο Γύθειο και το σπάσιμο του Πανελληνίου ρεκόρ ανοιχτής απόστασης μα Αλεξίπτωτο Πλαγιάς - 173,3 χιλιόμετρα σε ευθεία.
Παρ όλη τη δυσκολία που αντιμετωπίζει με τη γλώσσα ο Domenico ανταποκρίθηκε και με την πολύτιμη βοήθεια της Χρυσούλας που τον βοήθησε πολύ στη μετάφραση μας έστειλε την περιγραφή που θα διαβάσετε παρακάτω.
Το κείμενο το παραθέτω ως έχει και δεν έχει πειραχτεί παρά μόνο σε δυο - τρία σημεία στα οποία από Ελληνικά στα greeklish δεν έβγαινε εύκολα νόημα. Παρακάτω παρατίθεται και το Ιταλικό πρωτότυπο κείμενο πάνω στο οποίο Domenico και Χρυσούλα έκαναν την μετάφραση.
Τους ευχαριστούμε και τους δύο πολύ και τους ευχόμαστε ό,τι το καλύτερο πάντα!

γεια vagheli

όπως είχα υποσχεθεί θα σας διηγηθώ την ιστορία της πτήσης μου .....: μετά την επιστροφή mas  από ta Kalavrιta, το Σάββατο αποφασίσαμε να πάμε με το  Xristo ( Μπακούνη) να πετάξoume sto Panaxaiko

Το πρωί φεύγουμε poly xalara,, επειδή οι συνθήκες δεν uposxovtav polla eixe  αναστροφή και άνεμο από τα βορειοανατολικά. 
Xekivame  με αυτοπεποίθηση με το  Xristos, tov Δημήτρη (Κωνσταντάρα) και tov  Κουργιαλή τον Πέτρο, av kai  πραγματικά δεν ήμουν πεπεισμένος ,  στα μισά του δρόμου gia tiv apogeiwsn είπα sto Xrnsto «ίσως θα έπρεπε να πάμε στην παραλία», αλλά ftavovtas  στην apogeiwsn   αρχίσaν να σχηματίζοvtai  τα πρώτα suvvefa σε πολύ μεγάlo υψόμετρo,  πάνω από 3000 m.

 Apogeiwvomai prwtos egw me άνεμο pou gurvaei  από βορειοανατολικo se  βορρeio,  αλλά οι συνθήκες είναι πολύ αδύναμes.  Prospatw va kuklwsw termika alla dev katafervw va parw upsos kai etsi apofasizw va κατευθυνθώ pros to «αμφιθέατρο του βουνού στα επήνεμα.

 
 Εν τω μεταξύ, apogeiwvovtai o Χρήστος και ο Δημήτρης, και xavoun uyos πάρα πολύ grngora , mpaivouv se avastrofn kai katalngouv va kavouv tsoulntra.  Evw egw briskw gia kaln mou tuxn, eva kalo termiko sto amfiteatro tou Pavaxaikou και arxizw va pairvw ypsos, evw pavw apo to kefali mou uparxei eva megalo syvvefo ....απίστευτο άφιξη στa 3400 μ στo Panaxaiko (dev είχα κάνει pote περισσότερo από 2600 μ.), kai skeftnka: "Και τώρα, πού πάμε;"
Μιλάω me to Χρήστο stov asirmato και κατανοεί τις αmfibolies μου και μe ενθαρρύνει: «Πηγαίνε όπου θέλεis ta se mazeyw egw..... τότε σκέφτηκα, "είναι σχεδόν 2 μ.μ. και , αύριο έχoume το αεροπλάνο gia thv epistrofn ,..... μπορώ να πάω σto  Σκιαδά και να κάνw ένα τρίγωνaki , αλλά oxi to exw xavakavei.......! as pame pros Kalavrjtà kai βλέπoume ".

 Πηγαίνω στα νότια ανατολικά προς τov Χελμο akoloutwvtas  τη γραμμή των suvvefwv, αλλά ο άνεμος από τα βορειοανατολικά με σπρώχνει προς Αροανία, δεν υπάρχει πρόβλημα υπάρχουν σuvvefa kai σε αυτήν την πλευρά: Avebaivw kate fora pou briskw kala termika και κοντά sta Καλαβρύτa ftavw ta 4000 m ....  , μέχρι τώρα, kala θερμικa . 
Αποφάσισα να συνεχίσω νότια και μακριά vlepo to Menalo me πολύ ψηλά σύννεφα, νοτιοδυτικά ψηλά σύννεφα αλλά σπάσmeva apotelesma  ισχυροu άνεμοu , δυτικά  χαμηλά σύννεφα sto Erimanto, και skeftomai , "θα πρέπει να πάw βορειοανατολικά  όπου  είναι σίγουρα πιο ήσυχa και στη συνέχεια  me aera από πίσω μπορώ να πάw στην Τρίπολη γρηγορότερα .

 Briskomai me aera  kontra, αλλά είναι δύσκολο να πάει full speed, pao 35 km / h και λίγο αργότερα χωρίς speed (ίδια κατεύθυνση) pao 70 km / h και edo η αναταραχή είναι τόσο μεγάλη: κατάρρευση, ολοκληρωτική που είχα την αίσθηση πως καταλήγει σε μία θεαματική ελεύθερη πτώση, αλλά στο τέλος θα πάω πάνω από 4100 και pao στην κορυφή, sto Mainalo pou mia megali sinclisi με περίμενε. 
Εύκολη άφιξη στην Τρίπολη, κοιτάζω τα gps σχεδόν 90 χλμ από την απογείωση ... τόσο λίγο μετά από όλη αυτή την προσπάθεια!  Μπροστά μου, μετά από μια μπλε τρύπα, αρχίζει «μια άλλη σειρά των νεφών που πηγαίνουν στο Taigheto .... «Κατσαρόλα», λέω : "Πρέπει να sinekiso."

Perno pali stin sinclisi kai ftano κοντά στη Σπάρτη, αλλά η θερμική δραστηριότητα είχε αλλάξει: χαλαρά θερμικά και χαμηλότερα σύννεφα, αλλά δεν υπάρχει βιασύνη, με ένα αδύναμο  termikο ftano stin vasi tou  σύννεφων σta 3200 kai μπορώ σχεδόν να πάρει Taigheto. Δοκιμάζw και να που τελειώνει σε λιγότερο από 100 m από την κορυφή που θα πρέπει να κοιτάξουμε τον ήλιο από τη δυτική πλευρά, όπου τα αδύνατα θερμικά με βοηθούν να πάρω λίγο ύψος για να συνεχίσω στη δυτική πλευρά me ασφάλεια, επειδή το πρώτο komati του Taigheto που κοιτάει pros Kalamata exi ψηλά βουνά και δεν υπάρχουν προσγειώσεις.
 Η μέρα τελειώνει, γύρiso ola ta termika που βρίσκω και κοντά στην κορυφή του Taigheto kano 2800 m. συνεχίζω στην κορυφογραμμή και σε κάποιο σημείο θα πρέπει να αποφασίσω ποια πλευρά να sinekiso "δυτικά προσήνεμα, αλλά με τα χαμηλά σύννεφα στη θάλασσα ή ανατολικά sta epinema και μακρινά πεδία me prosghiosi; 
"πάμε ανατολικά για μεγάλη (μακρυνή) κάθοδο, μερικά βουνά προς τα νοτιοανατολικά με βοηθήσανε γιατί stamatane i aera pou pefti kai boro na ftano sta pediada pou itela na prosghiono kai kitaxo organo kai mou dini 170 χιλιόμετρα .... . απίστευτο ... αλλά έχω ακόμα να προχωρήσω και το ύψος συνεχώς στο επόμενο πεδίο, και συνειδητοποιώ ότι έχω πάρα πολύ ταχύτητα, αρχίζω να κάνει το οκτώ (οκτάρια) και με λίγο φρένο για να πάει πίσω και να σκεφτεί," porca miseria δεν μπορώ ακόμη να χαλαρώσετε ute sto τέλος " , αλλά έχω ένα όμορφο χώρο κάτω από εμένα και προσγειώθηκα χωρίς προβλήματα ....
Το Cpilot me edose 172 χιλιόμετρα, γνώριζα ότι το ελληνικό ρεκόρ ήταν κοντά στα 165 χιλιόμετρα. Κάλεσα τον Χρήστο για να του πω πού είναι, αλλά και για να «ξεκινήσει, ο ίδιος δεν το πιστεύει και στη συνέχεια γελάει στο τέλος της ανακάλυψης, ενώ εγώ έκανα ωτοστόπ και έφτασα στις 10:30 μ.μ. στην Τρίπολη, όπου λίγο μετά έφτασαν και  ο Χρήστος και ο Δημήτρης.
Όλα πήγαν με το σωστό τρόπο: είμαστε πίσω από Kalavrjta, (όπου πετάξαμε το Σάββατο) επειδή είχε Ανδρέας (Μέρελης) δουλειές και έπρεπε να γυρίσει, δεν έγινε ο αγώνας του Embessos, είχα την πολύτιμη βοήθεια των φίλων μου και, πάνω απ 'όλα, μια μέρα INCREDIBLE! 

Ακολουθεί το Ιταλικό κείμενο:

ciao vagheli

Βράβευση του Μανώλη Ανδρεαδάκη

Από τη Λέσχη της Πάτρας, για το Leonardo και Leonardo live!

Σεμινάριο Leonardo Live στο Καλέντζι 2009 από τον Μανώλη Ανδρεαδάκη

''Καμμία πτήση δεν μπορεί να θεωρηθεί "ασήμαντη" Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι μια απο τις μεγαλύτερες διάνοιες που έχουν περπατήσει πάνω σ'άυτή τη γή θα "σκότωνε" για μια απο τις τσουλήθρες μας που θεωρούμε τετριμμένες.... ''

Μανώλης Ανδρεαδάκης

Και κάπως έτσι δώθηκε η ονομασία ''Leonardo''... κάπου εκεί πίσω στον Οκτώβριο του 2004.

Το Leonardo Live στον αγώνα Καλέντζι 2009

Από τον Μανώλη Ανδρεαδάκη

Στον αγώνα Καλέντζι 09 θα χρησιμοποιηθεί το Leonardo Live για πρώτη φορά επίσημα για όσους πιλότους έχουν τον απαραίτητο εξοπλισμό.

Ένα ειδικό directory θα δημιουργηθεί για τον αγώνα στο Καλέντζι που θα περιέχει όλους τους πιλότους που θα συμμετέχουν, με το όνομα τους, τον αγωνιστικό τους αριθμό και το user name με το οποίο έχουν πρόσβαση στο σύστημα και εκτός αγώνων.

Οι πιλότοι πρέπει να έχουν- προαιρετικά για τον αγώνα εφόσον πρόκειται για πιλοτική εφαρμογή- τον απαραίτητο εξοπλισμό, κατάλληλα σεταρισμένο.