Το διήγημα καλύπτει χρονικά το απροσδιόριστο και μακρότατο διάστημα της συνολικής ανθρώπινης παρουσίας όχι μόνο στη Γη, αλλά και σε ολόκληρο το Σύμπαν, καθώς ο Ανθρωπος εξελίσσεται παράλληλα με τα δημιουργήματά του, τα Ρομπότ. Πρωταγωνιστεί ο Multivac και οι "απόγονοί" του, μία σειρά υπερυπολογιστών, στους οποίους οι εκάστοτε ερευνητές θέτουν την αναπάντητη ερώτηση "μπορεί να αλλάξει η ροή της εντροπίας?''
(Παρένθεση. Για όσους δε θυμάστε τη Φυσική του γυμνασίου, η εντροπία είναι το μέτρο της αταξίας ενός συστήματος. Σύμφωνα με τον β΄νόμο της θερμοδυναμικής, το σύνολο της ενέργειας σε ένα κλειστό σύστημα παραμένει σταθερό, ενώ η ενέργεια αυτή τείνει να μετατρέπεται σε θερμική. Με απλά λόγια, αν το Σύμπαν είναι ένα κλειστό σύστημα, η εντροπία τείνει να αυξάνεται, ενώ η ενέργεια τείνει προς θερμική. Κάποτε στο απώτατο μέλλον, κάθε δραστηριότητα στο Σύμπαν θα σταματήσει και τα πάντα θα νεκρωθούν).
Η ερώτηση αυτή διατυπώνεται για πρώτη φορά το 2061, από έναν πανεπιστημιακό ερευνητή στον πρώτο Multivac. Η απάντηση του είναι "δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για μια λογική απάντηση". Στη διάρκεια του διηγήματος, παρακολουθούμε την παράλληλη εξέλιξη της ανθρώπινης και της μηχανικής διάνοιας, ενώ κατά διαστήματα τίθεται η ερώτηση. Η απάντηση παραμένει η ίδια. Ο Ανθρωπος και η Μηχανή κατακτούν το Διάστημα, χιλιετίες περνούν, αλλά η ερώτηση δεν έχει απαντηθεί. Κάποτε ο Ανθρωπος παύει να χρειάζεται το υλικό του σώμα και γίνεται πνεύμα, καθαρή ενέργεια και ο ίδιος. Το ίδιο και ο Multivac, υπάρχουν πλέον στο Σύμπαν μόνο ένας Υπεράνθρωπος και ένας Υπερmultivac. Η εντροπία έχει αυξηθεί υπερβολικά, η απομένουσα ενέργεια είναι ελάχιστη και συγκεντρωμένη όλη στα δύο υπερπνεύματα, το πρώην ανθρώπινο και το πρώην μηχανικό. Τα δύο Πνεύματα παρακολουθούν τα τελευταία άστρα να σβήνουν, καθώς το Σύμπαν πεθαίνει και ο Ανθρωπος θέτει στη Μηχανή την τελευταία ερώτηση, για τελευταία φορά. Οι δύο τους συγχωνεύονται μέσα στο χάος του τίποτα και ο Υπερνους που δημιουργείται βρίσκει επιτέλους την απάντηση στην τελευταία ερώτηση. Και με το τελευταίο φωτόνιο που έχει απομείνει στο Σύμπαν, ο Υπερνους προστάζει "Γεννηθήτω Φως! και εγένετο φως"...
Ανατριχιάσατε? Εγώ ναι, όπως κάθε φορά που το θυμάμαι.''
------------------
Πηγή: Το υπέροχο κείμενο το αλίευσα στη Λέσχη του βιβλίου αναρτημένο από τη Φένια
και ουσιαστικά πρόκειται για την εισαγωγή και μία συμπυκνωμένη μετάφραση του διάσημου διηγήματος που μπορείτε αν θέλετε να διαβάσετε αυτούσιο εδώ: The Last Question by Isaac Asimov © 1956
ή ακόμα να το ακούσετε από τον ίδιο τον Issac Asimov ηχογραφημένο στο βίντεο που ακολουθεί:
The good doctor himself reads The Last Question. It is probably his favorite short story. At the time, it was recorded in cassette tape!
Περισσότερα για τον Isaac Asimov
σε ένα εξαιρετικό άρθρο του κ Διονύσιου Σιμόπουλου εδώ: