22/08/1993
Σήμερα συμπληρώνονται 21 χρόνια από την τραγική ημέρα που δύο χειριστές της 355ΜΤΜ, ο σμηναγός Στυλιανός Κελετσέκης και ο ανθυποσμηναγός Κωνσταντίνος Παλαμιώτης έπεσαν εν ώρα καθήκοντος, δίνοντας μάχη με τις φλόγες στη μεγάλη φωτιά της Ροδινής, στις 22 Αυγούστου 1993.
Οι δύο αυτοί νέοι άνθρωποι χάθηκαν στην κατάσβεση της πυρκαγιάς που είχε εκδηλωθεί στην περιοχή «Χρούτσα».
Ο Στυλιανός Κελετσέκης από την Αθήνα και ο Κωνσταντίνος Παλαμιώτης από τη Λάρισα, ήταν αντίστοιχα ο κυβερνήτης και συγκυβερνήτης του μοιραίου πυροσβεστικού αεροσκάφους CL-215 (S/N 1064), που απογειώθηκε από την 355 Μοίρα Τακτικών Μεταφορών της 112 Πτέρυγας Μάχης της Ελευσίνας, με προορισμό τη Ροδινή, όπου θα συνέδραμε στο έργο της κατάσβεσης.
Κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες το αεροσκάφος κατέπεσε, παρασύροντας στο θάνατο τους δύο αεροπόρους και βυθίζοντας στη θλίψη το πανελλήνιο.
Το δυστύχημα επίσημα αποδόθηκε σε απώλεια στήριξης λόγω κακού χειρισμού, γεγονός που δεν αποδείχτηκε ποτέ. Για όσους προλάβαμε και τους γνωρίσαμε, θα μείνουν για πάντα στην καρδιά μας. Ήταν ότι καλύτερο έχει περάσει από τη Μοίρα.. Πραγματικά διαμάντια..
*Φωτό και κείμενο μέσω George Tsiakovis
355 MTM (Fire Fighting Squadron)
Canadair CL - 215 sn 1064
Αυτό ήταν το μοιραίο αεροσκάφος
Φωτογραφία από το αρχείο του θείου του κ Ευάγγελου Κολώνα
Το μνημείο στο τόπο της θυσίας στη ΡΌΔΙΝΗ ΑΧΑΪ́ΑΣ
Φωτογραφία : Διονύσης Θεριστόπουλος
Φωτογραφία : Διονύσης Θεριστόπουλος
Αριστερά από τον κ Πανέλα ο Στυλιανός Κελετσέκης.
(Αρχείο κ Β. Πανέλα)
Αριθμοί 95 - 96 - Στρατιωτικό κοιμητήριο Πεσόντων Αεροπόρων - Γλυφάδα
(Αρχείο κ Μαρίας Παπαϊωάννου)
CL-215 VETERAN FIGHTERS
Στο video ο Κωστας Παλαμιώτης (1.14-1.18, 1.47-1.52)..
(Video Editing Jim Buffalonick, πλάνα Tsacko και Jim Buffalonick)..
Συμμετοχή από Monastiridis Nikos..
Αντί υστερόγραφου...
Τους έβλεπα από την παραλία του Ρίου, κοντά στην υπήνεμη στο βοριά δυτική προβλήτα. Ένα ζευγάρι Canadair ερχόταν και ξαναερχόταν σε κύκλους των 20 περίπου λεπτών για να πάρει νερό. Εκείνοι αγωνίζονταν να σβήσουν τη φωτιά μακρυά επάνω στη Ροδινή, κι εμείς πίναμε καφέ......
Ξαφνικά οι κύκλοι σταμάτησαν και μου φάνηκε περίεργο καθώς οι καπνοί έδειχναν ότι η φωτιά δεν είχε υποχωρήσει. Μετά από άρκετή ώρα μάθαμε τα τραγικά νέα.Το μόνο που μπορώ να τους πω τώρα είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Κι αυτό ισχύει για όλους σας που πολεμάτε κάθε καλοκαίρι εκεί ψηλά....
Βαγγέλης Αρβανίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε το εδώ..!: